ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "SOUL", ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2008,

Το περιοδικό SOUL εκδίδεται στη Θεσσαλονίκη και κυκλοφορεί σε όλη την Ελλάδα.
Στο τεύχος Φεβρουαρίου '08 δημοσιεύθηκε παρουσίαση του "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ". Κείμενο: Στέφανος Τσιτσόπουλος



Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την παρουσίαση:

"Η ζωή στην Αθήνα, τόσο σκληρή, αληθινή και κυνική, όσο κι ένα ριάλιτι. Αμακιγιάριστοι, ψυχροί, μπερδεμένοι, απελπισμένοι, αλλά και με μια παράξενη τρυφερότητα, που παλεύει να αναδυθεί, οι ήρωες του συγγραφέα πέφτουν και βουλιάζουν σε μια πόλη όπου μπίζνες, σεξ και απόγνωση, παίζουν σε καθημερινή διάταξη."

... "Το "Εντελώς Κουκουρούκου" σαν ασανσέρ πηγαινοέρχεται στους πάνω ορόφους της χλιδής και στα κάτω πατώματα του λαουτζίκου. Από το βασικό μισθό στα κλασάτα πούρα. Στο ενδιάμεσο σεξουαλικότητα και power games. Ο Καλαμαντής έχει ακτινογραφήσει επακριβώς την ελληνική κοινωνία, το στερεότυπο "λαός και Κολωνάκι". Οι μεσάζοντες, οι καβάτζες, τα σίγουρα κρεβάτια, η διαφθορά, η μοναξιά, το σεξ, τα δελτία ειδήσεων."


... "Το βιβλίο διαδραματίζεται ένα καυτό καλοκαίρι. Μοιάζει με ριάλιτι καθώς ο αναγνώστης νιώθει να χαζεύει τους ήρωες σαν τα ψαράκια στη γυάλα. Αύριο κι όλας θα μπορούσε να γίνει σίριαλ. Τόσο αληθινό, τόσο ωμό, τόσο Ελλάδα.
Όπως και στο πρώτο του βιβλίο "Game Over" ο Καλαμαντής γνωρίζει το σύστημα της ελληνικής αγοράς. Τους πιασμάν, τα λαμόγια, τα γρανάζια, το τίποτα που κάποιοι το βαφτίζουν μπίζνα. Γνωρίζει όμως και τη δύναμη του σεξ και τις άγριες επιθυμίες, που όσο και να τις ρουμπώσεις, κάποιο μεσημέρι θα ξεσπάσουν με θόρυβο όπως ο ατμός ανατινάζει τη χύτρα.
Και στο φόντο η Αθήνα. Τα "Flocafe", οι Αμπελόκηποι, οι κλαδικές εκθέσεις, η μοναξιά των ηλικιωμένων, οι σειρήνες των ασθενοφόρων ο ήχος της πόλης, οι λέξεις, τα σώματα."


... "Το τέλος ξεσπάει σαν αρχαία τραγωδία. Η ύβρις και η Νέμεσις. Και η Αθήνα, όπου κάπου αλλού, σε μια άλη γωνιά, το παιχνίδι ξαναπαίζεται με τους ίδιους όρους και τα ίδια λάθη."

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ" - ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ "ΚΟΑΝ"

Α. Σταμάτης, Χ. Κάσδαγλης, Φ. Καλαμαντής, Β. Ραπτόπουλος, Ρ. Χαραλαμπίδης

Το Σάββατο 16/2 στις 4 μ.μ. στο Βιβλιοπωλείο "ΚΟΑΝ", Σκουφά 64, έγινε η παρουσίαση του "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ".
Πήραν μέρος οι συγγραφείς Βαγγέλης Ραπτόπουλος και Αλέξης Σταμάτης, ο δημοσιογράφος Χριστόφορος Κάσδαγλης και ο ηθοποιός / σκηνοθέτης Ρένος Χαραλαμπίδης.
Την παρουσίαση παρακολούθησαν πάνω από 80 προσκεκλημένοι. Στο τέλος των εισηγήσεων ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι εκδόσεις ATHENS VOICE BOOKS σας προσκαλούν στην παρουσίαση του

ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ

το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008 και ώρα 4 μ.μ. στο Βιβλιοπωλείο ΚΟΑΝ, Σκουφά 64, Κολωνάκι.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΣΔΑΓΛΗΣ, δημοσιογράφος

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ, συγγραφέας

ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ, συγγραφέας

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει

ο σκηνοθέτης - ηθοποιός

ΡΕΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει τα βιβλία του.

TO "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

Την Δευτέρα 14 Ιαν. 2008 στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς εγκαινιάστηκε από τον δήμαρχο Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη η ετήσια έκθεση εξωφύλλων που διοργανώνει η ATHENS VOICE.
Στην έκθεση συμμετέχει ο εικαστικός καλλιτέχνης Σταύρος Πεχλιβανίδης με το έργο του "Goodnight Moon", light box, 50X70 cm, που φιλοτέχνησε ειδικά για το εξώφυλλο τού "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ".
Ο Σταύρος Πεχλιβανίδης συνεργάζεται κυρίως με εταιρίες παραγωγής και περιοδικά ως εικονογράφος και story boarder. Συνεργάστηκε συστηματικά με τα περιοδικά ΚΛΙΚ και ΜΕΝ.
Ο Σ.Π. σχεδιάζει τις εικόνες με το χέρι, τις χρωματίζει ψηφιακά και τις προβάλλει στην φωτεινή οθόνη του light box σαν μια μοντέρνα εκδοχή γιγαντοαφίσας και φωτεινής επιγραφής με νέον.

ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ - Παρουσίαση του "ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ"

NEA OIKONOMIKA TZAKIA ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΤΩΣΗ

Η γυαλισμένη πλευρά της επιχειρηματικότητας αλα Ελληνικά στο «οικονομικό μυθιστόρημα» του Φώτη Καλαμαντή «Εντελώς Κουκουρούκου».

Του κ. ΓΙΑΝΝΗ ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, Παρασκευή 4 Ιαν. 2008

Δεν είναι σύνηθες να γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων και δη λογοτεχνικών στο ένθετο «Οικονομία», (ο φυσικός χώρος μιας τέτοιας παρουσίασης θα ήταν το πολιτιστικό ένθετο του «ΚτΕ» «Έργα και Ημέρες», αλλά για το συγκεκριμένο μυθισόρημα είναι μάλλον ο καταλληλότερος χώρος. Το «Εντελώς Κουκουρούκου» του Φώτη Καλαμαντή, μαζί με το πρώτο του βιβλίο, το «Game Over» (2006), διαμορφώνει ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «οικονομικό – επιχειρηματικό μυθιστόρημα». Δεν είμαι βέβαια ειδικός, αλλά με βάση τα διαβάσματά μου θεωρώ ότι μια τέτοια κατάταξη, πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα, δεν είναι κριτικά απαράδεκτη. Το παίρνω πάνω μου εν πάση περιπτώσει, και οι ειδικοί ας με αντικρούσουν.

Ο Φώτης Καλαμαντής ξέρει καλά τον χώρο των επιχειρήσεων...

... Η βιωματική του σχέση με τις επιχειρήσεις και την αγορά του επιτρέπει να σκιαγραφήσει αδρά και γλαφυρά, σε μιαν ατμόσφαιρα κοινωνικο-οικονομικού θρίλερ, την ελληνική ιδιαιτερότητα: τα τζάκια «τρίτης γενιάς» που διαμορφώθηκαν από την δεκαετία του ’90 και μετά, με αποκορύφωμα την χρηματιστηριακή φρενίτιδα του 1999, την καταλήστευση των κοινοτικών και κρατικών πόρων στο όνομα μιας πλασματικής ανάπτυξης, τις σχέσεις διαπλοκής που τα κατέστησαν πόλους οικονομικής και πολιτικής ισχύος στο λυκόφως της πράσινης ηγεμονίας και στο λυκαυγές της γαλάζιας παλινόρθωσης.

.... μας μεταφέρει περίπου στο σήμερα, στην μεταολυμπιακή Αθήνα, με επιχειρήσεις που κινούνται χωρίος ακριβές στίγμα και όραμα και επιχειρηματίες που κρατούν με τα δόντια (και με τις μίζες) τις υπερεκτιμημένες χρηματιστηριακές υπεραξίες των εταιρειών τους.

... Ο ένας είναι παραδομένος στον ευδαιμονισμό της επιχειρηματικής του επιτυχίας (χλιδάτη ζωή, μπουζούκια και γκομενάκια) κι ο άλλος διολισθαίνει σε μια άδηλη παράνοια, που θα αποδειχθεί μοιραία.

... Στην ιστορία, που εκτυλίσσεται σε 52 κεφάλαια τα οποία αντιστοιχούν στις 52 κάρτες μιας τράπουλας και στους συμβολισμούς που κάθε μια περιέχει, παρεμβάλλονται κι άλλα πρόσωπα: οι σύζυγοι των δυο επιχειρηματικών αστέρων, κάθε μια βυθισμένη στο δικό της αδιέξοδο, και μια μοιραία νεαρή γραμματέας, που θα εκτρέψει τον Λευτέρη Τζάνο από την ευδαιμονική του κανονικότητα.

Αλλά άκρως ενδιαφέροντες και αναγνωρίσιμοι είναι και οι δευτεραγωνιστές της ιστορίας...

... Η ιστορία εκτρέπεται σε τραγικά αποτελέσματα, με πολλές και απροσδόκητες αναλογίες με καταστάσεις που μονοπωλούν τη σκανδαλώδη πολιτικο-οικονομική επικαιρότητα των ημερών.

...

Διαβάστε όλη την παρουσίαση στο:
Link #1:
http://rapidshare.com/files/86206953/__946___953___946___955___953___959___960___945___961___959___965___963___943___945___963___951_.pdf.html

CASE STUDY

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - CASE STUDY
Case 1
Ο συγγραφέας Α στη μέση του κεφαλαίου "Χ" παραθέτει αυτούσιο το ποίημα. Πρόκειται για την πασίγνωστη "Ιθάκη". Μεταξύ των στροφών παρένθετα θαυμαστικά σχόλια του συγγραφέα: "Α! Πόσο μας πλήγωσαν αυτοί οι Λαιστρυγόνες!" κλπ κλπ...

Στο τέλος του ποιήματος ο συγγραφέας επισημαίνει: "Πρόκειται για την πιο θαυμαστή ανάδειξη της πορείας σε σχέση με την άφιξη! Σημασία έχει η προσπάθεια, ο αγώνας κι όχι η επίτευξη του στόχου!".
Ο συγραφέας Α δίδαξε. Δίδαξε την προπαίδεια για άλλη μια φορά, αλλά δίδαξε...

Case 2
O συγγραφέας Β κλείνει το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του: "Κι έσβησε το τσιγάρο της κουνώντας το κεφάλι με το απόμακρο ύφος αυτών, που μέσα απ’ τη ζωή και την πείρα, έχουν κερδίσει τη βαθιά επίγνωση του πόνου και της θλίψης των πραγμάτων."

Πρόκειται για αναφορά στην ποιητική συλλογή "Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων" του Κ. Καρυωτάκη (1919), το δεύτερο μέρος της οποίας επιγράφεται "Ο πόνος των πραμάτων".
Στη συλλογή υπάρχει το ποίημα "Θάνατοι" που τελειώνει: "...μάτια, χεράκια, στόματα ιστορήστε μου / τον Πόνο των Πραμάτων και του Ανθρώπου".

Τίποτα από αυτά δεν αναφέρει ο συγγραφέας Β. Τα κρύβει. Ούτε καν ο βαρέων βαρών διανοούμενος φίλος του δεν τα αποκρυπτογραφεί!
Γιατί το κάνει αυτό ο συγγραφέας Β?? Γιατί δεν μπαίνει στον κόπο να διδάξει τον αναγνώστη αποκαλύπτοντάς του την ύπαρξη δεσμών με ποιητές στο κείμενό του? Είναι σνομπ? Είναι αλαζόνας? Είναι ψώνιο?

Ή μήπως θέλει κάποτε μια πιο προσεκτική αναζήτηση να βρει αυτό (και άλλα) μυστικά, κρυμένα στη σοφίτα? Να τα βρει ένα - ένα και μερικά ίσως να μη βρεθούν ποτέ? Ή μήπως απλά ο συγραφέας Β παίζει?
Τι είπατε? Δεν έχει αυτό το δικαίωμα? Κι όμως, αυτός πιστεύει ότι μόνον αυτό έχει...!